Historia 24

Horus był synem Izydy i Ozyrysa. Był postacią bardzo tajemniczą a opowieści o nim są niejasne i sprzeczne. Przez wiele tysięcy lat doczekał się ogromnej ilości posągów i malowideł. Często przedstawiano go jako ptaka, mężczyzny z głową sokoła lub dziecka. Był opiekunem miejscowości o nazwie Behedet. Z czasem jednak stał się symbolem władzy królewskiej. Najważniejszym momentem w życiu Horusa jest pojedynek z Setem Staje on do walki ze swym stryjem, aby pomścić śmierć ojca. Pojedynek według niektórych źródeł trwał 80 lat, mimo to o zwycięstwie Horusa zdecydował trybunał, czyniąc go władcą Egiptu. Jednym z najważniejszych symboli uosabiających tego boga jest oko – udżat. Symbolizuje ono księżyc, równocześnie jest to oko, które stracił podczas walki z Setem. Dzięki zbiegom Tota oko zostało mu przywrócone. Następnie Horus oddał je w ofierze ojcu. Udżat służył za potężny amulet, oznaczał odrodzenie i powrót do zdrowia. Dzisiaj możemy je oglądać namalowane na kamieniu czy innych przedmiotach i stanowi najpopularniejszą pamiątkę turystyczną.

Zostało odkryte wielkie cmentarzysko z tysiącami dobrze zachowanych grobów. Obszar ten nazywa się obecnie „wioską robotników”. Cmentarzysko to zostało umieszczone blisko cienia, jaki rzuca Sfinks. Można by przypuszczać, że cień miałby dawać ochłodę dla pochowanych tam ludzi. Znajduje się ono o półtora kilometra od jedynych z ocalałych z siedmiu cudów świata. Na tej podstawie zostały wysunięte interesujące koncepcje. Twierdzi się, że niewolnicy nie mgli być pochowani tak blisko faraona ani nie byłoby ich stać na cenny kamień do budowy grobowców. Grobowce te są niezwykłe ze względu na gliniane cegły. Budowane były właśnie z cegieł, wapienia i kawałków granitu. Znaleźć można co najmniej 6 typów grobów. Budując piramidy, naśladowali królów oraz wznosili grobowce ze sklepieniami. Uważa się, że na tych terenach mieszkało jednocześnie ponad 10000 ludzi, a wśród nich byli artyści i rzemieślnicy, zajmujący się wznoszeniem piramid, a dowodem są hieroglify, misterna konstrukcja grobowców a także ludzkie szczątki, jakie zostały wykopane.

Pomimo wielu starań włożonych w produkcję filmu „Titanic” powstało w tej kwestii wiele nieścisłości i błędów. Niektóre sytuacje były zbyt mocno naciągane w innych brakowało sensu. W dużej mierze to miłośnicy filmów wychwycili te niedociągnięcia. Twierdzą oni, iż zagaszenie świateł nastąpiło zbyt późno, że dziób statku za szybko zatonął, w czasie uderzania statku o górę lodową panowała noc a film ukazuje jak Rose pyta kapitana o sytuacje w świetle dnia. Tego typu nieścisłości można doszukać się więcej lecz czy to ma jakieś znaczenie?.I tak sytuacja Titanica nigdy nie zostanie do końca wyjaśniona a film stworzony przez Camerona jest jakby namiastką tego co faktycznie się stało tamtej nocy. Reżyser pragnie nam widzom choć w niewielkim stopniu przedstawić ogrom tej tragedii, statek który miał być technicznym ideałem jednak zatonął. W 2003 roku scena kończąca film została uznana za najlepszą scenę w kinowej historii. Staruszka grająca Rose była najstarszą kobietą która dostała nominację do Oskara.

Wrak zatopionego Titanica został odnaleziony we wrześniu 1985 roku na znacznej głębokości 3800metrów. Na badanie jego szczątków i ustalenie przyczyny jego katastrofy poświęcono bardzo dużo czasu. Wiele o tej tragedii opowiedzieli pasażerowie tego okrętu, którym udało się przeżyć. Wrak Titanica niestety z powodu niszczących sił znajdował się w bardzo złym stanie pomimo tego w połowie osiemdziesiątych lat udało się za pomocą specjalnych robotów dotrzeć do jego wnętrza. Z wstępnych oględzin wynikało, że zachował się on w prawie idealnym stanie. Od czasu odnalezienia wrak Titanica stał się swego rodzaju atrakcją turystyczną co w dużej mierze martwi naukowców gdyż podwodne wycieczki w tamto miejsce przyśpieszają tylko niszczenie okrętu. Brakuje także wielu części z wraku które zostały zabrane przez amatorów takich eskapad jako pamiątki. Naukowiec, który odkrył wrak jako pierwszy uznał go, iż jest to zbiorowa mogiła, która powinna pozostać nienaruszona i złożył na nim tablicę która upamiętnia ofiary pochłonięte przez tą katastrofę.

Model został pomalowany i w efekcie symulacji komputerowej powstał posąg, jaki mógł powstać przed 4000 lat. Tożsamość Sfinksa stanowi jeszcze jedną tajemnicę, której odkrycie wskazałoby jego powstanie. Inną jest materiał, z którego został wykuty: fundament zbudowano z twardego wapienia, środkowa warstwa zmienia się od twardej do miękkiej, natomiast głowa została wykonana z mocnego budowlanego kamienia, który lepiej opierał się działaniu czasu niż tułów. Na podstawie tych danych można przypuszczać, że głowa została wykuta później i dodana do istniejącego już posągu. Niektórzy sądzą, że pochodzi on sprzed 9000 lat, czyli jest znacznie starszy od najstarszej egipskiej dynastii. Jednak dowody archeologiczne wskazują na inne koncepcje. Sfinksa otaczają setki grobowców. Piramid, łodzi i posągów. Ich wygląd wskazuje na pochodzenie z czasów Cheopsa, Hefrena i Mekerinosa. Położenie, otoczenie, kształt i postawa wskazują, że powstał za czasów IV dynastii. Dodatkowym dowodem jest ustawienie w pobliżu piramidy Hefrena, co może dowodzić, że powstał na jego rozkaz. Dowody takie określa się na podstawie rachunku prawdopodobieństwa.

Herkules jest to najmłodszy syn Zeusa. Herkules jest szczególnym dzieckiem, ponieważ nie jest on bogiem, ponieważ jego matką była zwykła kobieta natomiast ojcem Zeus. Herkules odziedziczył pewne moce po swoim ojcu mianowicie miał on nadludzką sile i nie mogła mu nikt w niej dorównać. Była to bardzo ważna bron, ponieważ dzięki niej mógł bronić się przed Herą i jej wys. Mógł bronić nie tylko siebie, ale też innych ludzi, ponieważ często bogowie zsyłali na nich demony, aby ich męczyli. Herkules wychowywał się na ziemi i był bardzo z ludźmi związany nic wiec nic dziwnego ze stawał w ich obronie. Herkules od najmłodszych alt musiał świadczyć bogom a w szczególności Herze, która chciała go zabić. Już jako niemowlę miał podrzucone do kołyski węże, które maiły go zabić jednak stało się zupełnie inaczej i to on ej pokonał. Herkules znany jest w szczególności z dwunastu prac, które miał przejść, aby trafić na Olimp. I oczywiście wszystkie ej wykonał samodzielnie. Jedyną jego bronią była siła i spryt.