Historia 24

Amon opuszczał swoja rezydencję podczas wielkiego święta, jakim było Opet. Barka, którą podróżował niesiona była na ramionach kapłanów. Powrót natomiast odbywał się rzeką. Barki były pięknie rzeźbione, dekorowane złotą blachą i instrukcjami. Amon natomiast wyobrażany był jako człowiek o baraniej głowie. Wzdłuż trasy, ustawione były kramy z jedzeniem, winem i piwem a wszystkie pięknie przystrojone. Tłum wiwatował na część przepływającego rzeką orszaku, śpiewał pieśni i hymny. Po przybyciu do świątyni orszak składał ofiary, barki zaś zostawiano w przeznaczonych dla nich kaplicach. Tylko barkę Amona ustawiano w świątyni. Dla potwierdzenia władzy faraona i jego statusu społecznego w Sali Wielkiego Boga odgrywano rytualne sceny. Sam król towarzyszył Amonowi w tajemniczych pomieszczeniach świątyni. Tutaj dzięki rytuałom kadzidlanym król jednoczył się z bogiem i zyskiwał nowe życie a także odrodzenie się władzy. W świątyni znajdowała się również komnata poświęcona Mut, bogini Nieba. Miała ona swoje wyrocznie, do których przybywały ciężarne kobiety by otrzymać znak czy poród zakończy się pomyślnie.