Historia 24

Amon opuszczał swoja rezydencję podczas wielkiego święta, jakim było Opet. Barka, którą podróżował niesiona była na ramionach kapłanów. Powrót natomiast odbywał się rzeką. Barki były pięknie rzeźbione, dekorowane złotą blachą i instrukcjami. Amon natomiast wyobrażany był jako człowiek o baraniej głowie. Wzdłuż trasy, ustawione były kramy z jedzeniem, winem i piwem a wszystkie pięknie przystrojone. Tłum wiwatował na część przepływającego rzeką orszaku, śpiewał pieśni i hymny. Po przybyciu do świątyni orszak składał ofiary, barki zaś zostawiano w przeznaczonych dla nich kaplicach. Tylko barkę Amona ustawiano w świątyni. Dla potwierdzenia władzy faraona i jego statusu społecznego w Sali Wielkiego Boga odgrywano rytualne sceny. Sam król towarzyszył Amonowi w tajemniczych pomieszczeniach świątyni. Tutaj dzięki rytuałom kadzidlanym król jednoczył się z bogiem i zyskiwał nowe życie a także odrodzenie się władzy. W świątyni znajdowała się również komnata poświęcona Mut, bogini Nieba. Miała ona swoje wyrocznie, do których przybywały ciężarne kobiety by otrzymać znak czy poród zakończy się pomyślnie.

W mitologii egipskiej bogowie ingerowali w sprawy ludzi i świata, mimo iż światy te były wyraźnie rozgraniczone. Bogowie egipscy byli potężni, okrutni i pełni niepojętej mocy i siły. Najważniejszym Bogiem Egipcjan był Re bóg słońca. Uważano go za stwórcę i władcę. Jego rola wiązała się z podróżą słońca. W dzień płynął po niebie dając ludziom światło, w nocy kontynuował swą podróż w podziemnym świecie. Swą podróż odbywał z innymi bóstwami, które służyły mu za narzędzia do rządzenia światem. Atrybutami boga Re były: dysk słoneczny, który miał umieszczony na głowie i łódź, którą podróżował. Był przedstawiany jako król bogów. Jego rola ograniczała się do trzech stref: nieba, ziemi i świata podziemnego. Marzeniem ówczesnych Egipcjan było to by po śmierci dołączyć do orszaku boga Re i uczestniczyć w ciągłym odradzaniu się świata natury i przyrody. Re stał się bohaterem wielu mitów, legend i opowieści stworzonych przez Egipcjan. Kojarzą się z nim liczne symbole w architekturze i sztuce tj. piramida, obelisk, schody, mastaba. Głównym miejscem jego kultu było miasto Heliopolis, zwane po egipsku Junu.